पंधरा वर्षांपूर्वी गावाकडे खूप खेळ खेळे जात असत. पण आता काही वर्षा मध्ये ते खेळ दिसत सुद्धा नाही आहेत. जर आता आपण कुणाला विचारल आम्ही त्यावेळी खूप खेळ खेळायचो त्यावेळी आम्ही चांगले चांगले खेळ खेळत असायचो. पण ज्यांनी खेळ बघितलेच नाही ते विश्वास कसे ठेवणार.मी लहान असताना खूप खेळ खेळायचो. उदा लगोरशी,विटीदांडू ,गोट्या ,क्रिकेट ,कब्बडी ,लपाशपी,करवंटी आपसेस,खोखो,थाळीफेक,गोळाफेक,लांबउडी ,लंगडी पत्ते ,चोर पोलीस ,आबाधोभी ,इत्यादी खेळ मी लहानपणी खेळे होते . माझा सर्वात आवडता खेळ क्रिकेट होता. तसेच खोखो आणि कब्बडी या खेळात मला खूप बक्षीस सुद्धा मिळालेली . गावाकडे खूप प्रकारचे खेळ खेळायला भेटतात. गावाकडची मोकळी मैदाने मोकळी हवा त्यामध्ये खेळ खेळण्याची वेगळीच मजा असते . पूर्वी गावमधली सर्व मुले मंदिरात येऊन खेळ खेळत असायची काही जण लपाछपी तर काही चोरपोलीस . कब्बडी असे ज्याचा त्याच्या आवडीनुसार खेळ खेळायचे पण आता ते खेळ आपल्याला खेळायला भेटत नाही. कारण लोकसंख्या वाढली माणसांचे विचार बदलले. माणुसकी संपली त्यामुळे राहिल्या त्या फक्त आठवणी . मी लहान असताना आमची वेळ ठरलेली असायची कि सकाळ
कोकणामध्ये भात लावणी सहजा जुन आणि जुलै महिन्यात केली जाते. जर पाऊस जास्त असेल तर कोकणातील लोक भात लावणीला सुरवात करतात . भात लावणी करण्यासाठी जिथे लावणी होणार आहे त्या भागात पाणी सोडून त्यावर नांगर धरला जातो आणि जमीन भुसभुशीत केली जाते. जमीन संपूर्ण पणे भुसभुशीत होणे म्हणजे संपूर्ण जमिनीत चिखल केला जातो .त्यानंतर आपण जी पेरणी केलेली असते तिथे रोप आलेली असतात . ती रोप उपटून आपण त्याचे मूठ तयार करायचे आणि ज्या भागामध्ये चिखल केलेला असतो तिथे सर्व रोपे थोड थोड अंतर ठेवून आपण भात लावणी करतो.त्यामुळे आपल्याला जास्त उत्पादन मिळते.अशाप्रकारे कोकणामध्ये पारंपरिक आणि आधुनिक पद्धतीने शेती केली जाते .संपूर्ण महाराष्ट्रात मोठ्या प्रमाणात भात लावणी केली जाते. 
Nice
ReplyDelete